STANOWISKO GŁÓWNEGO INSPEKTORATU PRACY
Z 22 GRUDNIA 2011 R.
W SPRAWIE BADAŃ LEKARSKICH NIEPEŁNOSPRAWNYCH W ZWIĄZKU ZE
ZMIANĄ PRZEPISÓW O CZASIE PRACY
Zgodnie
z art. 15 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127,
poz. 721 z późn. zm.), w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010
r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475)
od 1 stycznia 2012 r. czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej zarówno do
znacznego, umiarkowanego jak i lekkiego stopnia niepełnosprawności będzie
wynosił maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
Nie
oznacza to jednak, że osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia
niepełnosprawności, nie będą mogły korzystać ze skróconej normy czasu pracy.
Pracownik niepełnosprawny, zaliczony do znacznego bądź umiarkowanego stopnia
niepełnosprawności, po 1 stycznia 2012 r. będzie mógł pracować w skróconych
normach czasu pracy (tzn. maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo),
jeżeli przedstawi pracodawcy zaświadczenie o celowości stosowania skróconej
normy czasu pracy, wydane przez lekarza przeprowadzającego badania
profilaktyczne pracowników lub też w razie jego braku lekarza sprawującego
opiekę nad osobą niepełnosprawną.
W
ocenie Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych „na mocy art. 15 ust.
2 ustawy o rehabilitacji (…), pracodawcy mają obowiązek wydania swoim
niepełnosprawnym pracownikom o znacznym lub umiarkowanym stopniu
niepełnosprawności, skierowań do lekarzy medycyny pracy celem przeprowadzenia
badań koniecznych do uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w tym przepisie.
Nie oznacza to jednak, że art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji (…) nakłada na
pracodawców obowiązek kierowania wszystkich pracowników niepełnosprawnych
zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na
badania w celu uzyskania wspomnianego zaświadczenia.
Na
badania te, per analogiam do art. 16
ust. 1 pkt 2 ustawy rehabilitacji (….), kierowani powinni być pracownicy
niepełnosprawni, którzy wystąpią z takim wnioskiem (wyrażą pracodawcy chęć
przebadania się)”. Jednocześnie w ocenie Pełnomocnika pracodawca nie ma
obowiązku wydawania skierowań na badania w celu uzyskania zaświadczenia o
celowości stosowania skróconych norm czasu pracy wszystkim pracownikom
zaliczonym do znacznego bądź też umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Powinien je wydać jedynie tym pracownikom, którzy będą zainteresowani
pozyskaniem takiego zaświadczenia.
Naszym
zdaniem należy przyjąć, że zaświadczenie takie może zostać wydane także w toku
badań profilaktycznych – wstępnych, okresowych lub kontrolnych.Oprócz
lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników, do wystawiania
zaświadczeń, o których mowa w znowelizowanym art. 15 ust. 2 ustawy o
rehabilitacji (…) uprawniony jest także lekarz sprawujący opiekę nad osobą
niepełnosprawną. Przepis ten stanowi, że lekarz ten uprawniony jest do
wydawania stosownych zaświadczeń tylko w razie braku lekarza przeprowadzającego
badania profilaktyczne pracowników.
Naszym
zdaniem zainteresowani pracownicy powinni zostać skierowani do
lekarzy medycyny pracy celem uzyskania zaświadczeń w takim czasie, by możliwe
było skorzystanie przez nich ze skróconych norm czasu pracy od dnia 1 stycznia
2012 r. Stosownie bowiem do art. 15 ust. 2a ustawy, normy czasu pracy, o
których mowa w art. 2, stosuje się od dnia przedstawienia pracodawcy
zaświadczenia o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy.
INFORMACJA
BIURA
PEŁNOMOCNIKA RZĄDU DO SPRAW OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Z 13 GRUDNIA
2011 R.
W SPRAWIE CZASU
PRACY PO 1 STYCZNIA 2012 R.
Art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji (…) nie nakłada na pracodawców obowiązku kierowania wszystkich pracowników niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na badania w celu uzyskania zaświadczenia o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy.
Na badania te, per analogiam do art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy rehabilitacji (…), kierowani powinni być pracownicy niepełnosprawni, którzy wystąpią z takim wnioskiem (wyrażą pracodawcy chęć przebadania się). Pracodawca nie może natomiast żądać od pracownika skorzystania z uprawnienia do pracy w skróconym czasie pracy.
Nie ma on również obowiązku, niejako z urzędu, wydawania skierowań na badania w celu uzyskania zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy, wszystkim swoim niepełnosprawnym pracownikom zaliczonym do znacznego bądź umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Powinien je wydać jednakże tym, którzy będą zainteresowani pozyskaniem takiego zaświadczenia.
Oprócz lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników, do wystawiania zaświadczeń, o których mowa w znowelizowanym art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji (…) uprawnieni są także lekarze sprawujący opiekę nad osoba niepełnosprawną. Przepis ten stanowi, że lekarze ci uprawnieni są do wydawania stosownych zaświadczeń, tylko wówczas gdy brak jest lekarza medycyny pracy.
Pracodawca powinien więc respektować zarówno zaświadczenia wystawione przez
lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników jak i przez
lekarza sprawującego opiekę nad osobą niepełnosprawną- o ile istniał brak lekarza
medycyny pracy.
Niezbędne wydaje się ponadto podkreślenie, że niezależnie od tego, przez
którego lekarza wystawione zaświadczenie przedstawi pracownik niepełnosprawny,
koszty badań zawsze ponosi pracodawca. W kosztach tych zawierają się także
koszty dodatkowych badań, których wykonanie będzie niezbędne do uzyskania
zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy.
Należy też zauważyć, że lekarz nie jest zobowiązany do wskazywania wymiaru
czasu pracy na jaki pracownik niepełnosprawny ma być zatrudniony. Istotne jest,
aby lekarz wystawiając zaświadczenie wskazał, że stosowanie skróconych norm
czasu wobec danego pracownika jest celowe.
Ustawa o rehabilitacji (…) nie wskazuje na jaki czasookres wspomniane
zaświadczenie powinno zostać wydane, zatem termin ważności zaświadczenie
określa lekarz, który je wydaje. Ustawodawca nie przewidział instancji
odwoławczej od decyzji lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne
pracowników o nie wydaniu zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm
czasu pracy nie istnieje instancja odwoławcza.
Badania, o których mowa w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks
pracy (j. t. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) i badania na potrzeby
uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji
(…) nie są tożsame- tzn. badanie w celu uzyskania zaświadczenia o celowości
stosowania skróconej normy czasu pracy, stanowi odrębną kategorię badań i nie
jest ani badaniem wstępnym ani też okresowym czy kontrolnym. Ustawa o
rehabilitacji (…) nie wprowadza obowiązku przedłożenia zaświadczenia, o którym
mowa w art. 15 ust. 2, do 1 stycznia 2012 r., należy jednak pamiętać, że
skrócona norma czasu pracy będzie obowiązywać dopiero od dnia jego
przedstawienia.
Źródło: www.niepelnosprawni.gov.pl
INFORMACJA
BIURA PEŁNOMOCNIKA RZĄDU DO SPRAW OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Z 21 LISTPADA 2011 R.
O CZASIE PRACY PRACOWNIKÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH
PO 1 STYCZNIA
2012 R.
Biuro Pełnomocnika Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych w związku z
licznymi zapytaniami, dotyczącymi czasu pracy pracowników niepełnosprawnych
zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności po 1
stycznia 2012 r. wyjaśnia, że:
Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011
r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29
października 2010 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z
2010 r. Nr 226, poz. 1475), od 1 stycznia 2012 r. czas pracy osoby
niepełnosprawnej zaliczonej zarówno do znacznego, umiarkowanego jak i lekkiego
stopnia niepełnosprawności będzie wynosił maksymalnie 8 godzin na dobę i 40
godzin tygodniowo. Nie oznacza to jednak, że osoby zaliczone do znacznego lub
umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, nie będą mogły korzystać ze skróconej
normy czasu pracy.
Pracownik niepełnosprawny, zaliczony do znacznego bądź umiarkowanego
stopnia niepełnosprawności, aby po 1 stycznia 2012 r. mógł pracować w
skróconych normach czasu pracy (tzn. maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin
tygodniowo), powinien przedstawić pracodawcy zaświadczenie o celowości
stosowania skróconej normy czasu pracy, wydane przez lekarza przeprowadzającego
badania profilaktyczne pracowników lub też w razie jego braku lekarza
sprawującego opiekę nad osobą niepełnosprawną.
Konstrukcja określona w art. 15 ust. 2 w/w ustawy jest analogiczna do
funkcjonującej od kilkunastu lat konstrukcji określonej w art. 16 ust. 1 pkt 2
ustawy o rehabilitacji (…).
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji (…), pracodawcy mają
obowiązek wydania swoim niepełnosprawnym pracownikom o znacznym lub
umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, skierowań do lekarzy medycyny pracy
celem przeprowadzenia badań koniecznych do uzyskania zaświadczenie, o którym
mowa w tym przepisie.
Nie oznacza to jednak, że art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji (…) nakłada
na pracodawców obowiązek kierowania wszystkich pracowników niepełnosprawnych
zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na
badania w celu uzyskania wspomnianego zaświadczenia. Na badania te, per analogiam do art. 16 ust. 1 pkt 2
ustawy rehabilitacji (….), kierowani powinni być pracownicy niepełnosprawni,
którzy wystąpią z takim wnioskiem (wyrażą pracodawcy chęć przebadania się).
Pracodawca nie może natomiast żądać od pracownika skorzystania z uprawnienia do
pracy w skróconym czasie pracy. Nie ma on również obowiązku, niejako z urzędu, wydawania
skierowań na badania w celu uzyskania zaświadczenia o celowości stosowania
skróconych norm czasu pracy, wszystkim swoim niepełnosprawnym pracownikom
zaliczonym do znacznego bądź też umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Powinien je wydać jednakże tym, którzy będą zainteresowani pozyskaniem takiego
zaświadczenia.
Oprócz lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników, do
wystawiania zaświadczeń, o których mowa w znowelizowanym art. 15 ust. 2 ustawy
o rehabilitacji (…) uprawnieni są także lekarze sprawujący opiekę nad osoba
niepełnosprawną. Przepis ten stanowi, że lekarze ci uprawnieni są do wydawania
stosownych zaświadczeń, tylko wówczas gdy brak jest lekarza medycyny pracy.
Pracodawca powinien więc respektować zarówno zaświadczenia wystawione przez
lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników jak i przez
lekarza sprawującego opiekę nad osobą niepełnosprawną- o ile istniał brak
lekarza medycyny pracy.
Niezbędne wydaje się ponadto podkreślenie, że niezależnie od tego, przez
którego lekarza wystawione zaświadczenie przedstawi pracownik niepełnosprawny,
koszty badań zawsze ponosi pracodawca. W kosztach tych zawierają się także
koszty dodatkowych badań, których wykonanie będzie niezbędne do uzyskania
zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy.
Należy też zauważyć, że lekarz nie jest zobowiązany do wskazywania wymiaru
czasu pracy na jaki pracownik niepełnosprawny ma być zatrudniony. Istotne jest,
aby lekarz wystawiając zaświadczenie wskazał, że stosowanie skróconych norm
czasu wobec danego pracownika jest celowe.
Ustawa o rehabilitacji (…) nie wskazuje na jaki czasookres wspomniane
zaświadczenie powinno zostać wydane, zatem termin ważności zaświadczenie
określa lekarz, który je wydaje.
Ustawodawca nie przewidział instancji odwoławczej od decyzji lekarza
przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników o nie wydaniu
zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy nie istnieje
instancja odwoławcza.
Badania, o których mowa w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks
pracy (j. t. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) i badania na potrzeby
uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji
(…) nie są tożsame- tzn. badanie w celu uzyskania zaświadczenia o celowości
stosowania skróconej normy czasu pracy, stanowi odrębną kategorię badań i nie
jest ani badaniem wstępnym ani też okresowym czy kontrolnym.
Ustawa o rehabilitacji (…) nie wprowadza obowiązku przedłożenia
zaświadczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2, do 1 stycznia 2012 r., należy
jednak pamiętać, że skrócona norma czasu pracy będzie obowiązywać dopiero od
dnia jego przedstawienia.
Źródło:
www.mpips.gov.pl